ಹೊಸ ವರುಷದಾಗಮನ

ಕಾಲ ಉರುಳಿ ಉರುಳಿ ಸಾಗುತಿದೆ
ತಡೆಯಲ್ಯಾರಿಂದಲೂ ಆಗದೇ?
ಆಗದು …
ಏನೇ ಮಾಡಬಲ್ಲ, ಏನನೂ ತಡೆಯಬಲ್ಲ
ಹುಲುಮಾನವನಿಂದಂತೂ ಅದಾಗದು!

ಹದಿಮೂರರಂತಾಗಿರಲಿಲ್ಲ ಹದಿನಾಲ್ಕು
ಹದಿನಾಲ್ಕರಂತಾಗುವುದಿಲ್ಲ ಹದಿನೈದು
ಎಲ್ಲ ವರುಷಗಳಲ್ಲೂ ಏಳು ಬೀಳು
ಬರುವ ವರುಷದಲಿ ಹಾಗಾಗದಿರಲೆಂದು ಕೇಳು

ಕಣ್ಣಿಗೆ ಕಂಡುದು ನೋವು ಸಾವುಗಳು ಸಾವಿರಾರು
ಕಣ್ಣಿಗೆ ಕಾಣದದು ನಲಿವು ಜನನಗಳು ಲಕ್ಷಾಂತರ
ಕಂಡುದರಿಂದ ಮನಕೆ ದುಃಖ ದುಮ್ಮಾನ ಆತಂಕ
ಕಾಣದುದರಿಂದ ಎಲ್ಲವೂ ನಿರಾತಂಕ

ಬಲ್ಲವರು ನುಡಿದುದು
ಬದಲಾವಣೆಯೇ ಜಗದ ನಿಯಮ
ಮೋಡದಿ ಕಾಲೂರಿ ನಡೆಯುವುದೂ
ಇನ್ನೊಂದು ಆಯಾಮ

ಹರಿದು ಹಂಚಿ ಹೋಗಿಹುದು ಈ ದಿರಿಸು
ತೇಪೆ ಹಚ್ಚಿ ಒಟ್ಟು ಮಾಡಿದರೆ ನೋಡಲು ಸೊಗಸು
ಏರಲಿ ಮೈ ಮೇಲೆ ಹೊಸ ವರುಷದ ಹೊಸ ಬಟ್ಟೆ
ಹಳೆಯ ನೆನಪು ಮಾಸದಿರುವಂತೆ ಮೂಲೆಯಲಿರಲಿ ಹಳೆ ಬಟ್ಟೆ

ಹೊಸ ವರುಷದಾಗಮನದಿ ಮನಗಳಲಿ ಹರುಷ
ಇದೇ ಎಲ್ಲರ ನಿರೀಕ್ಷೆ
ಕಳೆದುದ ಮತ್ತೆ ನಿರೀಕ್ಷಿಸುವುದು ಬೇಡ
ಹರುಷಕಾಗಿ ಎದುರಿಸಬಲ್ಲೆವು ಎಲ್ಲ ತೆರದ ಪರೀಕ್ಷೆ

ಬಂದುದೆಲ್ಲವನೂ ಸ್ವೀಕರಿಸು
ಬರದುದಕ್ಕಾಗಿ ಹಪತಪಿಸುವುದು ಸಲ್ಲ
ಸುಖ-ದುಃಖಗಳೆಲ್ಲವೂ ಸಮಾನ
ಅದ ತಿಳಿದು ಮುನ್ನಡೆಯಲಿ ಜಮಾನ

2014 in review

The WordPress.com stats helper monkeys prepared a 2014 annual report for this blog.

Here’s an excerpt:

A San Francisco cable car holds 60 people. This blog was viewed about 3,500 times in 2014. If it were a cable car, it would take about 58 trips to carry that many people.

Click here to see the complete report.

ಕಳೆದುಹೋಗಿದೆ

ಅಂದು ಕಂಡುದು ಇಂದು ಕಾಣೆಯಾಗಿರುವುದು

ಮೊದಲ ದಿನದ ಶಾಲೆಯಲಿ ಕಂಡುದು

’ಕಳೆದುದು ಸಿಕ್ಕಿದೆ’ ಸೂಚನಾ ಫಲಕ

ಕಾಣದುದ ಈಗ ಕಂಡರೆ ಮೈಯೆಲ್ಲ ಪುಳಕ

 

ರವಿಗರ್ಪಿಸುತ್ತಿದ್ದ ಪ್ರಾರ್ಥನೆ

ಸ್ವಾಮಿ ದೇವನೇ ಲೋಕ ಪಾಲನೆ

ಕರ ಮುಗಿದು ಮನದಿ ಅವ್ಯಕ್ತ ಭಾವನೆ

ಬುರುಡೆ ಕಾಯಿಸುತ್ತಿದ್ದ ಮಾಸ್ತರ ರೂಲು ದೊಣ್ಣೆ

 

ಮನೆ ಹಿಂದಿನ ನೀರು ಕಾಣದ ನೆಲಬಾವಿ

ಮುಂದಿರುವ ಗಡಗಡ ರಾಟೆಯ ಸಿಹಿನೀರ ಬಾವಿ

ಊರ ಮುಂದಿಹ ಸಾಬಣ್ಣನ ಸೈಕಲ್ ಶಾಪು

ಸಿಂಬಳ ಸುರಿಸುತ ಚಡ್ಡಿ ಕಾಣದ ಮಣ್ಣಲಾಡುವ ಪಾಪು

 

ಈಗೆಲ್ಲಿ ಕಾಣುವುದು ಆ ಬುಗುರಿಯಾಟ

ಮಗ ಕೈನಲಿ ಹಿಡಿದಿಹ ಬೇಬ್ಲೇಡ್ ಕಾಟ

ಅಜ್ಜಿಯ ಕೆನೆಮೊಸರನ್ನದ ಕೈ ತುತ್ತು

ಅಮ್ಮನು ತಲೆ ನೇವರಿಸಿ ಇತ್ತ ಸಿಹಿಮುತ್ತು

 

ಅಕ್ಕಿ ಆರಿಸಲು ಸಿಗುತ್ತಿದ್ದ ಹುಲ್ಲುಬೀಜ

ಟೆಂಟಿನ ಹಿಂಬದಿಯಲಿ ನೋಡಲು

ಸಿಗುತ್ತಿದ್ದ ಪರದೆಯ ಮೇಲಿನ ಅಣ್ಣ ರಾಜಣ್ಣ

ಎಲ್ಲಿ ಕಾಣುವುದು ಅಂದಿದ್ದ ಗುಬ್ಬಚ್ಚಿ

 

 

ಸಗಣಿ ಹತ್ತಿದ ಮೋಟು ಗೋಡೆ

ಬೆರಣಿ ತಟ್ಟುತ್ತಿದ್ದ ಗಾಜಿನ ಹಸಿರು ಬಳೆ

ಎಡಗಡೆ ಕೈ ತೋರಿಸಿ ಬಲಕ್ಕೆ ತಿರುಗಿಸುವ ಸೈಕಲ್ ಸವಾರ

ಹೆಣ್ಣು ಮಕ್ಕಳ ಕೊರಳಲಿ ನಲಿವ ಕಾಸಿನ ಸರ

 

ನಾ ಕಳೆದುದು ನೀವು ಕಂಡಿರಾ?

ಕಂಡಿರಲು, ಎಲ್ಲಿಹುದು ಅರುಹುವಿರಾ?

ಸಂಕೇತ

ಮೊನಚು ಹುಲ್ಲಿನ ಕೊನೆಯಲಿ

ಗಟ್ಟಿ ಹಿಡಿತದಿ ಕುಳಿತಿಹ

ಮುತ್ತಿನೋಪಾದಿಯಲಿಹಯಾವ ಕ್ಷಣದಲೂ

ಮಾಯವಾಗಬಹುದಾದನೀರ ಗುಳ್ಳೆ,

ಜೀವದ ಸಂಕೇತ

 

 

ಗರಿಕೆಯ ಒಣಗದಂತೆ ಕಾಪಾಡುವುದು

ದರ್ಪದ ತೋರಿಕೆಯ ಕೊಡುತಿಹುದು

ಈಗಿಹ ಗುಳ್ಳೆ ಇನ್ನೊಂದು ಕ್ಷಣ ಇರದಿರಬಹುದು

ಹಸುರು ಗರಿಕೆ ಒಣಹುಲ್ಲಾಗುವುದು

 

 

ಗುಳ್ಳೆ ಒಡೆಯಲೂಬಹುದು

ಆಸಕ್ತಿಯ ವಿರಕ್ತಿಗೊಳಿಸಬಹುದು

ಮುತ್ತಾಗಲೂಬಹುದು

ಮುಡಿಯೇರಬಹುದು

 

 

ರಾಗಕೆ ವಿರಾಗವ ತೋರುವುದು

ವಿರಾಗದಿ ತರಂಗವ ತೂರುವುದು

ಹುಟ್ಟಿಗೆ ಸಾವನು ತೋರಿಪುದು

ಜೀವ ಜೀವನ ಮರ್ಮವ ಜಗಕೆ ಸಾರುವುದು

 

 

ಬಿಳಿ ಬಣ್ಣಕೆ ಜೀವ ಕೊಡುವುದು

ಕಾಮನಬಿಲ್ಲನು ಸೃಷ್ಟಿಸಬಹುದು

ಜೀವರಾಶಿಗೆ ತಂಪೆರೆಯಬಹುದು

ಜ್ವಾಲೆಯ ನಂದಿಸಲೂ ತಿಳಿದಿಹುದು

 

 

ಆತನ ಕರುಣೆ ಇಲ್ಲದೇನಿಂತಿಲ್ಲ

ಈ ಹುಲ್ಲುನಿಲಲಾರದು – ಅಲ್ಲಾಡಲಾರದು

ಎಲ್ಲವೂ ಆತನ ಕರುಣೆಗೆ ಕಾದಿಹುದು

 

 

ಈ ಗುಳ್ಳೆ ತಿಳಿ ಹೇಳುತಿದೆ

ಜೀವನದ ಮರ್ಮ

ಅಂಟಿಯೂ ಅಂಟದಂತಿರು

ಇಂದಿಹುದು ಇಲ್ಲದಿಹುದು

ಮುಂದಿನ ಕ್ಷಣ ಇಲ್ಲದಿರಬಹುದು

ಚಟ

ಅಂದು ದಿನವೆಲ್ಲ ಕಾಲೇಜಿನಲಿ ಆಟಗಳ ಚಟ
ಸಂಜೆಯಾದೊಡೆ ಬೀದಿ ಬೀದಿ ತಿರುಗುವ ಚಟ
ರಾತ್ರಿಯೆಲ್ಲ ಎಡಬಿಡದೆ ಓದುವ ಚಟ
ಮತ್ತೆ ಬೆಳಗ್ಗೆ ಕೂತಲ್ಲೆಲ್ಲಾ ತೂಕಡಿಸುವ ಚಟ

ಮರುವರುಷ ಕೆಲಸಕ್ಕಾಗಿ ಅರ್ಜಿ ತಳ್ಳುವುದೇ ಚಟ
ದಿನಂಪ್ರತಿ ಸಂದರ್ಶನ ಕೊಡುವುದೇ ಚಟ
ಸಿಕ್ಕ ಸಿಕ್ಕ ಗೆಳೆಯರೆಲ್ಲರಿಂದ ಸಾಲ ಪಡೆಯುವ ಚಟ
ಅವರಿಂದ ತಪ್ಪಿಸಿಕೊಳ್ಳಲು ಕಲಿತೆ ಸುಳ್ಳು ಹೇಳುವ ಚಟ

ಕೆಲಸ ಸಿಕ್ಕೊಡನೆ ಮನೆ ಬಿಟ್ಟು ಹೊಟೆಲ್ ತಿಂಡಿಗಳ ಚಟ
ಹಾಳು ಮೂಳು ತಿಂದು ಅಪ್ಪ ಅಮ್ಮರ ಬೈಗುಳ ತಿನ್ನುವ ಚಟ
ಬೀದಿಗೆ ಬಿಟ್ಟ ಬಸವನಂತೆ ಹುಡುಗಿಯರ ಹಿಂದೆ ಹೋಗುವ ಚಟ
ಬೆಪ್ಪು ಮುಖಕ್ಕೆ ಯಾರೂ ಸಿಗದೆ ಸಿಗರೇಟು ಕುಡಿತಗಳ ಚಟ

ಸಂಸಾರ ಜವಾಬ್ದಾರಿ ಹೊತ್ತೊಡನೆ ಮನೆ ಸೇರದಿರುವುದೇ ಚಟ
ಅಕ್ಕ ಪಕ್ಕದ ಮನೆಗಳ ಕಡೆ ಇಣುಕಿ ನೋಡುವುದೇ ಚಟ
ಪತ್ನಿ ಮಕ್ಕಳ ಕೈಗೆ ಸಿಕ್ಕು ಬೈಸಿಕೊಳ್ಳುವುದೂ ಆಯ್ತು ಚಟ
ಅಂದು ಓರ್ಕುಟ್ಟಿಗೆ ಅಂಟಿದುದೊಂದು ಚಟ
ಇಂದು ಫೇಸ್ಬುಕ್ಕಿನಲಿ ಅಲೆಯುವುದೊಂದು ಚಟ
ಇನ್ನೂ ಬರಲಿಲ್ಲ ಶ್ರೀಹರಿಯ ನೆನೆಯುವ ಚಟ 😛

Read more at: http://kannada.oneindia.in/literature/poem/2005/120705talaku.html

ಕನ್ನಡಮ್ಮ

 

 

ಆರು ಕೋಟಿ ಮಕ್ಕಳ ತಾಯಿ ಕನ್ನಡಮ್ಮ

ಇವಳ ಸ್ಥಿತಿಯ ನಾನೇನೆಂದು ಹೇಳಲಮ್ಮ

 

57 ವಸಂತಗಳ ಕಳೆಯುತಿಹ ತಾಯಿ

ಇವಳ ಬಹು ಮಕ್ಕಳದು ಬರಿಯ ಬಡಾಯಿ

ಬೆರಳೆಣಿಕೆಯ ಮಕ್ಕಳಿಗಷ್ಟೇ ಗೊತ್ತು ಇವಳ ಪಾಡು

ಬಹು ಮಕ್ಕಳು ಸೇರಿಹರು ಬೆಚ್ಚನೆ ಗೂಡು

 

ಇವಳ ಸೆರಗಂಚೆಲ್ಲಾ ಹರಿದು ಹಂಚಿದೆ

ನೋಡಿದಲ್ಲೆಲ್ಲಾ ತೇಪೆ ಹಚ್ಚಿದೆ

ಪರರ ಮಕ್ಕಳು ಊಳಿದಿಹ ಸೀರೆ ಹರಿಯುತಿಹರು

ಬಹು ಮಕ್ಕಳೆಲ್ಲಾ ಸುಮ್ಮನೆ ನೋಡುತಿಹರು

 

ಪರರ ಮಕ್ಕಳದೇ ಎಲ್ಲಾ ಕಾರುಬಾರು

ಬಹು ಮಕ್ಕಳೆಲ್ಲಾ ಇವರ ದಾಸರು

ಕೆಲ ಮಕ್ಕಳಷ್ಟೇ ತಾಯ ಮಾನ ಕಾಪಾಡಹತ್ತಿಹರು

ಆಗಲಿ ಇವರ ಕೈ ಬಲ ಪಡಿಸುವುದಕ್ಕೆ ನಮ್ಮ ಕರಾರು

 

ಇಂದಿನ ಕನ್ನಡದ ಸ್ಥಿತಿ ನೋಡಿಯೂ ನೋಡದಂತಿರುವವರೇ ಬಹು ಮಕ್ಕಳು

ಅವಳ ಕಷ್ಟವರಿತು ಕಾಪಾಡಲು ಮುಂದೆ ಬಂದಿರುವವರೇ ಕೆಲ ಮಕ್ಕಳು …

 

ಎಲ್ಲ ಓದುಗರಿಗೆ ಕನ್ನಡ ರಾಜ್ಯೋತ್ಸವದ ಶುಭ ಆಶಯಗಳು

ಛದ್ಮ ವೇಷಧಾರಿಗಳು

ಅನುಕಂಪವ ಗಳಿಸಲು

ನಗುವ ತಡೆದು ಅಳುವರು
ಕೆಲವೊಮ್ಮೆ
ಮನದಳಲ ಮರೆತು ನಗುವರು

ಮನೆ ಹೊಗುವರು – ಹೊಗೆದು
ಆಳಬಯಸುವರು
ಮನವ ಹೊಕ್ಕು
ವಿನಾಕಾರಣ ಆಳಿಸುವರು

ತಡಕಾಡುವರು
ಮನದಲಿ ಮಿಡುಕುವರು
ಹೃದಯವ ತಡಕುವರು
ತಡೆಯಿಲ್ಲದ ಎಡೆಯೂ
ಎಡವುವMತೆ ತಾಕುವರು

ಮನದಿಂಗಿತದಂತೆ ಇರಗೊಡದವರು
ತೊಡುವರ್ಯಾಕೀ ಕೃತಕ ವೇಷ?

ಹುಡುಕಾಟ

ಸಾಧಿಸಲೇನು ಇಹುದು
ಇಂದು ಅಸಾಧ್ಯವಾದುದು ನಾಳೆ ಸಾಧ್ಯವು
ಮರುದಿನ ಸುಲಭಸಾಧ್ಯವು

ಹುಡುಕುವುದೆಲ್ಲ ಈ ಮುಂಚೆ ಇಲ್ಲಿಯೇ ಇಹುದಲ್ಲವೇ?
ಹೊಸದಾವುದದು ನಾವು ಹುಡುಕುವುದು

ಹುಡುಕುವವರೆಗೂ ಅದು ಹೊಸದು
ಮರುಕ್ಷಣ ಅರಿಯುವೆವು
ಇದು ಈ ಮುಂಚೆಯೇ ಇಲ್ಲಿ ಇತ್ತು ಅಂತ

ಹಾಗಿದ್ದಲ್ಲಿ ನಾವು ಹುಡುಕುವುದು 
ಕತ್ತಲೆಯಲ್ಲಿ ತಡಕಾಡಿದಂತಲ್ಲವೇ?

ಇದಕೆ ಬೇಕೆ ಬುದ್ಧಿವಂತಿಕೆ
ಬೆಳಕು ಸಾಕಲ್ಲವೇ?

ತೆರೆಯಿರಿ ನಿಮ್ಮ ಮನದ ಕಣ್ಣುಗಳನು
ಎಲ್ಲ ಇಹುದು ಇಲ್ಲಿ

ಇಬ್ಬಂದಿ ಭಾವನೆ

ಸಣ್ಣವರೊಂದಿಗೆ ಸಣ್ಣವನಾಗಿ ಸೇರಿದರೆ, ತಲೆ ಮೇಲೆ ಕೂತ್ಕೊಳ್ತಾರೆ ಅಥವಾ ಅವರಿಗಿಂತಾ ಇನ್ನೂ ಸಣ್ಣವನನ್ನಾಗಿ ತಿಳೀತಾರೆ, ತಾವು ಮಾತ್ರ ದೊಡ್ಡವರಾಗ್ತಿದ್ದೀವಿ ಎಂದು ಭಾವಿಸ್ತಾರೆ. ಅವರು ಸರಿ ಅಂತ ನಾನು ಒಪ್ಪಿಕೊಳ್ಳಲಾಗಲ್ಲ, ಯಾಕೆ ಅಂದ್ರೆ, ನನ್ನ ಬೆನ್ನಿನ್ನೂ ಬಾಗಿಲ್ಲ, ತಲೆ ಇನ್ನೂ ಮೇಲೆತ್ತರಕ್ಕೆ ನೋಡುವ ಶಕ್ತಿ ಹೊಂದಿದೆ.

ದೊಡ್ಡವರೊಂದಿಗೆ ದೊಡ್ಡವನಾಗಿ ಸೇರಿದರೆ, ಇಲ್ಲ ಸಲ್ಲದ ತಪ್ಪುಗಳನ್ನು ಹುಡುಕಿ, ಗೌಣವಾಗಿ ಕಾಣ್ತಾರೆ. ಅವರೊಂದಿಗೆ ನಿಲ್ಲಲು ನಾನು ಅಸಮರ್ಥ ಅಂತ ನಿರೂಪಿಸಲು ಹವಣಿಸ್ತಿರ್ತಾರೆ.

ಹೀಗಾದ್ರೆ ನಾನಿನ್ನು ಹೇಗೆ ಉಳಿಯೋದು, ಬೆಳೆಯೋದು?

ಮತ್ತೆ ಬರಹ

ಬಹಳ ದಿನಗಳಿಂದ ಬರಹದ ಕಡೆಗೆ ಗಮನ ಕೊಡಲಾಗಲಿಲ್ಲ.   ಅದಕ್ಕೂ ಒಂದು ಕಾರಣವಿದೆ.   ಪದೋನ್ನತಿಯ ಕಡೆಗೆ ೩ ವರುಷಗಳ ಕಾಲ ಹಟಪ್ರಯತ್ನ ಮಾಡುವಾಗ, ಬರಹವನ್ನು ಗೌಣ ಮಾಡಬೇಕಾಯ್ತು.  ಕೈ ಹಿಡಿದ ಕೆಲಸ ಮುಗಿದ ಮೇಲೆ, ಮತ್ತೆ ಮನದಲ್ಲಿ ಮೂಡಿದ್ದನ್ನು ಬರಹದ ಮೂಲಕ ವ್ಯಕ್ತ ಪಡಿಸುವುದು ಕರ್ತವ್ಯವಲ್ಲವೇ!   ಇನ್ಮೇಲೆ ಬರಹಕ್ಕೆ ಪ್ರಾಧಾನ್ಯ ಕೊಡುವೆ.